آیا تا به حال با مشکلات و خطاهای جاوا اسکریپت در پروژه‌های بزرگ روبرو شده‌اید؟ آیا دوست دارید که بتوانید کدهای جاوا اسکریپت خود را پیشرفته‌تر و ساده‌تر نوشته و مدیریت کنید؟ آیا می‌خواهید با یک زبان برنامه‌نویسی محبوب و پرطرفدار آشنا شوید؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است، پس این شما و این تایپ اسکریپت! اما تایپ اسکریپت چیست و چه فوایدی دارد؟ در این مقاله به شما توضیح خواهیم داد.
فهرست مطالب :
– تایپ اسکریپت چیست؟
– ۵ کاربرد مهم تایپ اسکریپت
-مهم‌ترین مزایا و معایب تایپ اسکریپت
-مفاهیم پایه‌ای تایپ اسکریپت مانند نوع داده‌ها ، متغیرها ، توابع ، رابطه‌ها ، کلاس‌ها
-رابطهٔ فریم‌ورک‌ها و کتابخانه در تایپ اسکریپت
تایپ اسکریپت چیست؟
تایپ اسکریپت یک زبان برنامه‌نویسی متن‌باز و کامپایلری است که توسط شرکت مایکروسافت توسعه داده شده و پشتیبانی می‌شود . این زبان برنامه نویسی پرکاربرد یک زیرمجموعهٔ نحوی از جاوا اسکریپت محسوب می‌شود که امکان تعیین نوع داده‌ها را به برنامه‌نویسان می‌دهد که البته برای توسعهٔ پروژه‌های بزرگ جاوا اسکریپت طراحی شده است و با فریم‌ورک‌ها و کتابخانه‌های محبوب جاوا اسکریپت مانند ReactJS و AngularJS سازگار است. تایپ اسکریپت یک زبان برنامه‌نویسی چند پارادایم است که از اسکریپت‌نویسی، شی‌گرایی، ساخت‌یافته، دستوری، تابعی و جنریک پشتیبانی می‌کند.
۵ کاربرد مهم تایپ اسکریپت
۱) توسعهٔ پروژه‌های بزرگ جاوا اسکریپت با کم‌ترین خطا و ساده‌ترین روش.
۲) استفاده از ویژگی‌های پیشرفته‌ٔ زبان‌های شی‌گرا مانند کلاس‌ها، دامنه‌های دید، رابط‌ها و غیره.
۳) سازگاری با فریم‌ورک‌ها و کتابخانه‌های محبوب جاوااسکریپت مانند ReactJS و AngularJS.
۴) کامپایلر به کد جاوا اسکریپت استاندارد برای پشتیبانی از آخرین مرورگرها.
۵) گزارش خطاهای نحوی و عدم تطابق نوع داده‌ها قبل از اجرای کد.
مهم‌ترین مزایای تایپ اسکریپت
۱) بررسی نوع داده‌ها در زمان کامپایل، که باعث کاهش خطاها و افزایش کیفیت کد می‌شود.
۲) پشتیبانی از شی‌گرایی، جنریک‌ها، واسط‌ها، کلاس‌ها و دکوراتورها ، که باعث افزایش خوانایی و سازماندهی کد می‌شود.
۳) سازگاری با جاوا اسکریپت ، که به معنای قابلیت استفاده از همه کتابخانه‌ها، فریم‌ورک‌ها و ابزارهای جاوا اسکریپت است.
۴) قابل حمل بودن، که به معنای قابلیت اجرای کد تایپ اسکریپت در هر محیطی است که جاوا اسکریپت اجرا می‌شود .
۵) پشتیبانی از جامعه، که به معنای دسترسی به منابع آموزشی، رفع خطا و بهبود مداوم زبان است.
ویژگی‌های تایپ اسکریپت که ممکن است به مذاق همه خوش نیاید!
۱) نیاز به کامپایل، که باعث زمان‌بر شدن فرآیند توسعه و تست می‌شود .
۲) پیچیدگی بالاتر نسبت به جاوا اسکریپت، که باعث سخت شدن یادگیری و نگهداری کد می‌شود.
۳) عدم پشتیبانی از برخی ویژگی‌های جدید جاوااسکریپت، که باعث محدود شدن قابلیت‌های برنامه نویس می‌شود.
مفاهیم پایه ای در تایپ اسکریپت
داده ها در تایپ اسکریپت
دادهٔ مقدماتی در تایپ اسکریپت:
boolean: برای داده‌های درست یا نادرست.
number: برای داده‌های عددی صحیح و اعشاری.
string: برای داده‌های رشته‌ای.
array: برای داده‌های آرایه‌ای.
any: برای داده‌های که ممکن است هر نوع داده‌ای باشند.
دادهٔ پیچیده در تایپ اسکریپت:
function: برای داده‌های که یک تابع هستند و می‌توانند پارامتر و نوع بازگشتی داشته باشند.
tuple: برای داده‌های آرایه‌ای که محدود به تعداد و نوع خاصی هستند.
enum: برای داده‌های که گروه خاص و محدودی از مقادیر را نشان می‌دهند.
interface: برای داده‌های شئ گرا که قالب خاص و قابل پیاده سازی را تعریف می‌کنند.
متغیر ها در تایپ اسکریپت
متغیرها در تایپ اسکریپت فضای نامی در حافظه هستند که مقادیر را ذخیره می‌کنند. برای تعریف متغیرها در این زبان برنامه نویسی باید از کلمه کلیدی « var » استفاده کرد و می‌توان نوع داده‌ای آنها را با استفاده از علامت مشخص کرد.
متغیرها در تایپ اسکریپت باید از قوانین نامگذاری جاوا اسکریپت پیروی کنند. یعنی:
– نام متغیرها می‌تواند شامل حروف الفبا و اعداد باشد.
– نام متغیرها نمی‌تواند شامل فضای خالی، کاراکترهای ویژه به جز خط زیر (_) و علامت دلار ($) باشد.
– نام متغیرها نمی‌تواند با عدد شروع شود.
توابع در تایپ اسکریپت
توابع در تایپ اسکریپت بلوک‌های کدی هستند که یک عمل خاص را انجام می‌دهند و می‌توانند پارامتر و نوع بازگشتی داشته باشن . توابع در تایپ اسکریپت می‌توانند به دو شکل تعریف شوند:
– توابع با نام (Named functions) که یک شناسه دارند و می‌توانند در جای دیگر فراخوانی شوند.
– توابع بدون نام (Anonymous functions) که یک شناسه ندارند و معمولاً به عنوان عبارات تابعی (Function expressions) نوشته می‌شوند.
توابع در تایپ اسکریپت ویژگی‌ها و قابلیت‌های بیشتری نسبت به جاوا اسکریپت دارند، مانند:
– پارامترهای دسته‌بندی شده (Typed parameters) که با استفاده از علامت بعد از نام پارامتر، نوع داده‌ای آن را مشخص می‌کنند.
– پارامترهای اختیاری (Optional parameters) که با استفاده از علامت « ? » بعد از نام پارامتر، نشان می‌دهند که آن پارامتر قابل حذف است.
– پارامترهای پیش‌فرض (Default parameters) که با استفاده از علامت = بعد از نام پارامتر، یک مقدار پیش‌فرض برای آن تعیین می‌کنند.
– پارامترهای باقی‌مانده (Rest parameters) که با استفاده از علامت… قبل از نام پارامتر، تعداد نامحدودی آرگومان را به صورت آرایه دریافت می‌کنند.
– پارامترهای Overload که با استفاده از تعریف چندین سینتکس برای یک تابع، امکان فراخوانی آن با آرگومان‌های مختلف را فراهم می‌کنند.
رابطه‌ها در تایپ اسکریپت
رابطه‌ها در تایپ اسکریپت یکی از ویژگی‌های این زبان برنامه نویسی است که به شما اجازه می‌دهد تا نوع داده‌های خود را به صورت دقیق و مشخص تعریف کنید. رابطه‌ها می‌توانند شامل خصوصیات، متدها، اندیس‌ها و کلید‌های عملگرهای نوع داده باشند. رابطه‌ها به شما کمک می‌کنند تا کدهای خود را قابل استفادهٔ مجدد، سازگار و خوانا نگه دارید.
